آمد و در عمق دلها جاگرفت
نور خود از عالم بالا گرفت
در شبی تاریک،ماه عرشیان
برزمین آمد دل از دنیا گرفت
ماه آهسته به زیر ابر شد
او،ز شرم روی او،رو را گرفت
بر فراز کهکشان معرفت
با دو خورشید درخشان پا گرفت
ساغر عشق از دل مینا کشید
از کف ساقی حق،صهبا گرفت
شد زبان عاجز ز وصفش بیگمان
چون به گلزار وفا ماوا گرفت
آب را بر آب داد و تشنه رفت
آبرو را از رخ دریا گرفت
غم چرا باید ز روز واپسین
مهر او از جان همه غمها گرفت
نیست تنها قلب محزون جای او
آمد و در عمق دلها جاگرفت
احمد قنبری نیا(محزون کرمانی)
نظرات شما عزیزان:
.gif){kind=small}
.gif){kind=small}
فکر می کنید آن مرد چه کرد؟!
خدا را مقصر شمرد و ملامت کرد؟ و یا اشک ریخت ؟
او با لبخندی بر لبان و نوری بر دیدگان سر به سوی آسمان بلند کرد و گفت : "خدایا ! می خواهی که اکنون چه کنم؟
مرد تاجر پس از نابودی کسب پر رونق خود ، تابلویی بر ویرانه های خانه و مغازه اش آویخت که روی آن نوشته بود :
مغازه ام سوخت ! اما ایمانم نسوخته است ! فردا شروع به کار خواهم کرد !
تبادل
لینک هوشمند